Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

To Παζλ


O ερωτας ειναι μονο ενα απο τα κομματια του παζλ που ολοκληρωνει την εικονα. Για αλλους ειναι το κεντρικο κομματι, που χωρις αυτο το παζλ ειναι για πεταμα. Δεν μπορεις να το στολισεις στον τοιχο. Μπορει να μην ειναι μισο, αλλα δεν ειναι και ολοκληρωμενο. Και το κρυβεις πισω στο κουτι του ειτε ελπιζεις να το βρεις πεταμενο κατω απο τον καναπε. Εχεις σκεφτει ακομα και να παρεις ενα ολοιδιο και να κρατησεις μονο το κομματι που σου λειπει, πετωντας το υπολοιπο.

Καμια φορα ομως το κομματι που λειπει ειναι ενα απο αυτα τα ακριανα, το γυρω-γυρω , εκεινα τα κομματακια που ταιριαζουν με τα αλλα μονο απο τις τρεις μεριες τους, η απο τις δυο, αν ειναι η γωνιτσα. Ειναι εκεινα τα κομματια που δεν σου χαλανε και τοσο το παζλ. Ειναι εκεινα που θα κρυφτουν με μια ωραια κορνιζα... Απογοητευεσαι λιγο, αλλα λες δεν βαριεσαι ρε αδερφε. Θα το καλυψω και κανεις δεν θα το καταλαβει. Οσο και να απογοητευτηκες λιγο στην αρχη, μολις το κρυψεις πισω απο την κορνιζα ουτε γατα ουτε ζημια. Ποιος θα το προσξει αλλωστε?. Δεν σκεφτεσαι να το ψαξεις, δεν σκεφτεσαι που μπορει να ειναι. Το Στολιζεις ομορφα ομορφα στον τοιχο σου, και οσοι το βλεπουν τους αρεσει, “χαρα στην υπομονη σου” σου λενε. Αλλα μονο εσυ ξερεις οτι κατι λειπει. Αλλα χαμογελας και απαντας “ναι ειναι ομορφο, αλλα δεν νομιζω να φτιαξω αλλο, μου εβγαλε τα ματια”. Με τον καιρο το ξεχνας. Βλεπεις μια ομορφη εικονα.

Και μια μερα, εκει που κανεις γενικη στο σπιτι, κατω απο το χαλι βρισκεις ενα κομματι απο παζλ. Απορεις... και.... το ματι σου πεφτει στην εικονα μεσα στην κορνιζα. Και... Γαμωτο. Το κομματι που σου ελειπε. Νευριαζεις, πρεπει να χαλασεις την κορνιζα να βαλεις το τελευταιο κομματι και να το ξαναφτιαξεις. Αλλα τελικα χαμογελας ευτυχισμενος και ξεκρεμας το παζλ απο τον τοιχο, χαλας λιγο στη κορνιζα του, και τοποθετεις το χαμενο κομματακι στην θεση του. Το ξανακοιτας απο μακρυα. Τωρα ειναι πιο ομορφο ακομα και χωρις κορνιζα, ειναι ολοκληρο.

Μπορει στην αρχη να μην σε ενοιαξε πολυ να το βρεις, και να σκεφτηκες τροπους να το “καλυψεις”, και να το προσπερασες. Μολις βρεθηκε ομως το κομματι στα χερια σου.... Ηξερες οτι δεν υπηρχε περιπτωση να το πεταξεις, οσο καλο και να φαινοταν το παζλ σου, χωρις εκεινο. Ακομα και αν παιδευοσουν λιγο παραπανω να φτιαξεις ξανα την κορνιζα, ηξερες οτι η θεση του ηταν στο Παζλ. Για να ειναι πραγματικα ολοκληρο.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Στον Ν.....






Κανει Τοση Μοναξια Εδω Μεσα... Μεσα Μου... Γυρω Μου... Πως Γινεται Να Ποναει Τοσο Το Να Χανεις Κατι Που Δεν Ειχες Ποτε. Κατι Που Βρηκες Μονο Σαν Ονειρο... Ενα Βραδυ... Το Πρωτο Και Το Τελευταιο Σου.
Και Κοιμαμαι... Ξυπναω... Και Απορω Αν Υπηρξες. Αν Το Εζησα Η Απλα Ηταν Ονειρο.
Και Η Μυρωδια Σου? Μυριζουν Τα Ονειρα?
Και Η Γευση Απο Το Φιλι Σου? Εχουν Γευση Τα Ονειρα?
Και Τα Χερια Σου? Αγκαλιαζουν Τα Ονειρα? Αγγιζουν Τα Ονειρα?
Και Η Φωνη Σου? Μιλανε Τα Ονειρα?
Και Η Υποσχεση Να Μην Με Αφησεις Να Ξυπνησω... Υποσχονται Τα Ονειρα?
Ας Κοιμηθω Ξανα. Μπορει Τα Ονειρα Να Εχουν Και Μυρωδια Και Γευση Και Αφη Και Φωνη Και Υποσχεσεις
Μπορει.
Θα Σου Πω Οταν Ξυπνησω Παλι.... Οταν Ξυπνησω Και Δεν Θα Εισαι Πουθενα. Οταν Θα Ξυπνησω Κι Εσυ Θα Παραμενεις Ονειρο!
Καληνυχτα Ονειρο Μου. Εχουμε Ραντεβου Αποψε.
Ονειρου Και Μοναξιας Γωνια...

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Αναμνηση




Σκια Στα Ματια Σου Το Παραλθον...
Σε Κοιταζω  
Το Σκοταδι Πισω Απο Το Γελιο Σου,
Φοβιζει Τις Σκεψεις Μου...
Ηθελα Να Εισαι Αλλιως... 
Να Δινεσαι...
Να Αγαπας...
Να Δενεσαι...
Μα Κλεινεσαι Στον Κοσμο Σου...
Δειλα Δειλα Προσπαθω Να Ξεκλειδωσω Αυτο Που Εισαι.
Μα Πισω Απο Καθε Βασανιστικη Προσπαθεια
Μια Καινουρια Κλειστη Πορτα Μπροστα Μου... 
Και Προσπαθω Παλι Απο Την Αρχη...

Κλεβω Στιγμες Απο Το Χαμογελο Σου.
Στιγμες Απο Τον Χρονο Σου!
Ξερεις... Ειχα Κλεψει Και Αρκετα Απο Τα Βραδια Σου
Με Μικρες Ανοητες Δικαιολογιες! 
Να Σε Κοιταω Να Κοιμασαι. Μονο Αυτο.
Και Μεσα Στον Υπνο Σου Να Κλεβω Αγκαλιες!

Μαζευω Αποθεμα Στιγμων...
Για Τις Μερες.. Τους Μηνες... Τα Χρονια Που Χανεσαι.
Μα Στερεψε... Χρονια Περασαν Τελικα...
Και Στερεψε...

Και Εμεινα Να Αναρωτιεμαι
Αν Υπηρξες Ποτε!!!!

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Λυτρωση

Πληγη Που Σταζει Μοναξια,
Ο Χρονος Που Περναει Αμειλικτος,
Δεν Ξεχναει,
Δεν Συγχωρει.
Και Τις Ωρες Εκεινες Τις Περιεργες Που Η Σιωπη Σε Ξεκουφαινει
Η Μοναξια Γινεται Λιμνη Και Βουλιαζεις...
Πνιγεσαι...
Χανεσαι...
Και Λιγο Πριν Σβησεις Για Παντα
Τα Θυμασαι Ολα Τοσο Καθαρα
Που Οι Αναμνησεις Περνανε Σαν Ξυραφια
Και Σου Σκιζουν Το Μυαλο Και Την Ψυχη.
Και Το Τελος Φανταζει Λυτρωτικο.
Αφηνεσαι Ελευθερος Και Χαμογελας Ειρωνικα Στον Χρονο
Που Οσο Και Να Κυλαει.... Δεν Θα Σε Ξαναγγιξει
ΠΟΤΕ ΠΙΑ!!!!!!

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Ακου Με...




Κρυσταλλινη Σιωπη....
Δυνατη Σαν Κραυγη...
Και Εσπασε Σε Κομματια Το Ονειρο.
Εμεινα Να Ψελιζω Το Ονομα Σου...
Παρηγοριας Λεξη Εγινε...
Ελπιδα Που Παλευει Να Παραμεινει Ζωντανη
Μα Ειναι Πιο Δυνατη Η Απογνωση
Μελλον Χωρις Αυριο.
Στασιμο... Σταθερο... Ακινητο Στο Περασμα Του Χρονου,
Το Δακρυ Που Δυναμη Να Βγει Δεν Εχει.
Στεγνωσε Εκει Στην Γωνια Των Ματιων.
Και Χαθηκε...
Μα Δεν Ξεχαστηκε Ποτε...

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Σε Ποιον Θεο!

Ποιον Θεο... Ποιον Δαιμονα Να Παρακαλεσω...
Να Γυρισει Πισω Τον Χρονο...
Να Παγωσει Τις Στιγμες...
Να Αλλαξει Τα Περασμενα
Και Να Βρεθω Ξανα Εστω Ενα Λεπτο
Στο Σημειο Μηδεν.
Εκει Που Ξεκινησε Το Ονειρο.
Εκει Που Ειδα Για Πρωτη Φορα Τον Αγγελο Μου
[Τον Διαβολο Μου]
Την Ζωη Μου [Τον Θανατο Μου]

Σπονδες Σε Ποιον Θεο... Σε Ποιον Δαιμονα Να Κανω?
Ροδα Η Αιμα Να Του Ταξω...
Ολης Της Γης Τα Ροδα Στα Ποδια Του Θ'Αφησω...
Μα Αν Ζητησει Αιμα...
Μακαρι Να Φτανει Μονο Το Δικο Μου...
Σταγονα Μεσα Μου Ας Μην Αφησει...
Φτανει Να Βρεθω Ξανα Εστω Ενα Λεπτο...
Στο Σημειο Μηδεν........

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011


Σαν όνειρο που αμφιβαλω αν το ειδα
εμεινα με ρημαγμενες θολές αναμνήσεις
Έναν ψίθυρο θυμάμαι, σαν σκόρπια λόγια της στιγμής
που έσβησαν πριν προλαβω να τα ακουσω.

Κι όμως οι πληγές στην ψυχή μου, φωνάζουν
"ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ"

"ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ"

"ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ"

Υπήρξαμε, ζήσαμε μικρές λειψές στιγμές
σαν ταινία που τελείωσε χωρίς να έχει αρχίσει

Κι εμεινα εδω... Ξορκιζοντας την νυχτα.
Που κρυβει στο σκοταδι της τα πραγματικα,
και φανερωνει τα αλλα...
τα κρυφα, τα μυστικά, τα μύχια.