Λυτρωση

Πληγη Που Σταζει Μοναξια,
Ο Χρονος Που Περναει Αμειλικτος,
Δεν Ξεχναει,
Δεν Συγχωρει.
Και Τις Ωρες Εκεινες Τις Περιεργες Που Η Σιωπη Σε Ξεκουφαινει
Η Μοναξια Γινεται Λιμνη Και Βουλιαζεις...
Πνιγεσαι...
Χανεσαι...
Και Λιγο Πριν Σβησεις Για Παντα
Τα Θυμασαι Ολα Τοσο Καθαρα
Που Οι Αναμνησεις Περνανε Σαν Ξυραφια
Και Σου Σκιζουν Το Μυαλο Και Την Ψυχη.
Και Το Τελος Φανταζει Λυτρωτικο.
Αφηνεσαι Ελευθερος Και Χαμογελας Ειρωνικα Στον Χρονο
Που Οσο Και Να Κυλαει.... Δεν Θα Σε Ξαναγγιξει
ΠΟΤΕ ΠΙΑ!!!!!!