Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

Τους εδιωξα ολους


Σημερα τους εδιωξα ολους, φαντασματα, μοναξια, εφιαλτες. ΟΛΟΥΣ

Και δεν νιωθω μονη, αφου ξερω οτι μολις νυσταξω θα ερθω να ξαπλωσω διπλα σου και μεσα στον υπνο σου θα γυρισεις να με αγκαλιασεις! Και θα αποκοιμηθω με ενα χαμογελο ευτυχιας στο προσωπο μου!!

Σ'αγαπω αγγελε μου...

3 σχόλια:

spyros1000 είπε...

ΥΠΑρχουν ακομα αγγελοι????

elenitsa! είπε...

its nice to know πως υπάρχει έστω και ένα άτομο (ή αγγελος για σένα, ελπίζω άγγελος να ήθελες να γράψεις και όχι άγγλος) που θα είναι εκεί για σένα , και θα σε κάνει να νοιώθεις καλά, θα το εμπιστεύεσαι και θα μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου σίπλα του χωρίς έννοιες. Το μόνο πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι, για μένα τουλάχιστον, η σκέψεις του τι θα απογίνω εάν αυτο το άτομο χαθεί ποτέ από τη ζωή μου...Είμαστε μόνοι σαυτή τη ζωή...

Sad_Vampiress είπε...

Αυτο το εχω σκεφτει απειρες φορες... τι θα γινω αν τον χασω, και μονο ευοιονο δεν ειναι το "μετα" αν κατι δεν παει καλα...