O ερωτας
ειναι μονο ενα απο τα κομματια του παζλ
που ολοκληρωνει την εικονα. Για αλλους
ειναι το κεντρικο κομματι, που χωρις
αυτο το παζλ ειναι για πεταμα. Δεν μπορεις
να το στολισεις στον τοιχο. Μπορει να
μην ειναι μισο, αλλα δεν ειναι και
ολοκληρωμενο. Και το κρυβεις πισω στο
κουτι του ειτε ελπιζεις να το βρεις
πεταμενο κατω απο τον καναπε. Εχεις
σκεφτει ακομα και να παρεις ενα ολοιδιο
και να κρατησεις μονο το κομματι που
σου λειπει, πετωντας το υπολοιπο.
Καμια
φορα ομως το κομματι που λειπει ειναι
ενα απο αυτα τα ακριανα, το γυρω-γυρω ,
εκεινα τα κομματακια που ταιριαζουν με
τα αλλα μονο απο τις τρεις μεριες τους,
η απο τις δυο, αν ειναι η γωνιτσα. Ειναι
εκεινα τα κομματια που δεν σου χαλανε
και τοσο το παζλ. Ειναι εκεινα που θα
κρυφτουν με μια ωραια κορνιζα...
Απογοητευεσαι λιγο, αλλα λες δεν βαριεσαι
ρε αδερφε. Θα το καλυψω και κανεις δεν
θα το καταλαβει. Οσο και να απογοητευτηκες
λιγο στην αρχη, μολις το κρυψεις πισω
απο την κορνιζα ουτε γατα ουτε ζημια.
Ποιος θα το προσξει αλλωστε?. Δεν σκεφτεσαι
να το ψαξεις, δεν σκεφτεσαι που μπορει
να ειναι. Το Στολιζεις ομορφα ομορφα
στον τοιχο σου, και οσοι το βλεπουν τους
αρεσει, “χαρα στην υπομονη σου” σου
λενε. Αλλα μονο εσυ ξερεις οτι κατι
λειπει. Αλλα χαμογελας και απαντας “ναι
ειναι ομορφο, αλλα δεν νομιζω να φτιαξω
αλλο, μου εβγαλε τα ματια”. Με τον καιρο
το ξεχνας. Βλεπεις μια ομορφη εικονα.
Και
μια μερα, εκει που κανεις γενικη στο
σπιτι, κατω απο το χαλι βρισκεις ενα
κομματι απο παζλ. Απορεις... και.... το
ματι σου πεφτει στην εικονα μεσα στην
κορνιζα. Και... Γαμωτο. Το κομματι που
σου ελειπε. Νευριαζεις, πρεπει να χαλασεις
την κορνιζα να βαλεις το τελευταιο
κομματι και να το ξαναφτιαξεις. Αλλα
τελικα χαμογελας ευτυχισμενος και
ξεκρεμας το παζλ απο τον τοιχο, χαλας
λιγο στη κορνιζα του, και τοποθετεις το
χαμενο κομματακι στην θεση του. Το
ξανακοιτας απο μακρυα. Τωρα ειναι πιο
ομορφο ακομα και χωρις κορνιζα, ειναι
ολοκληρο.
Μπορει
στην αρχη να μην σε ενοιαξε πολυ να το
βρεις, και να σκεφτηκες τροπους να το
“καλυψεις”, και να το προσπερασες.
Μολις βρεθηκε ομως το κομματι στα χερια
σου.... Ηξερες οτι δεν υπηρχε περιπτωση
να το πεταξεις, οσο καλο και να φαινοταν
το παζλ σου, χωρις εκεινο. Ακομα και αν
παιδευοσουν λιγο παραπανω να φτιαξεις
ξανα την κορνιζα, ηξερες οτι η θεση του
ηταν στο Παζλ. Για να ειναι πραγματικα
ολοκληρο.
