Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Στον Ν.....






Κανει Τοση Μοναξια Εδω Μεσα... Μεσα Μου... Γυρω Μου... Πως Γινεται Να Ποναει Τοσο Το Να Χανεις Κατι Που Δεν Ειχες Ποτε. Κατι Που Βρηκες Μονο Σαν Ονειρο... Ενα Βραδυ... Το Πρωτο Και Το Τελευταιο Σου.
Και Κοιμαμαι... Ξυπναω... Και Απορω Αν Υπηρξες. Αν Το Εζησα Η Απλα Ηταν Ονειρο.
Και Η Μυρωδια Σου? Μυριζουν Τα Ονειρα?
Και Η Γευση Απο Το Φιλι Σου? Εχουν Γευση Τα Ονειρα?
Και Τα Χερια Σου? Αγκαλιαζουν Τα Ονειρα? Αγγιζουν Τα Ονειρα?
Και Η Φωνη Σου? Μιλανε Τα Ονειρα?
Και Η Υποσχεση Να Μην Με Αφησεις Να Ξυπνησω... Υποσχονται Τα Ονειρα?
Ας Κοιμηθω Ξανα. Μπορει Τα Ονειρα Να Εχουν Και Μυρωδια Και Γευση Και Αφη Και Φωνη Και Υποσχεσεις
Μπορει.
Θα Σου Πω Οταν Ξυπνησω Παλι.... Οταν Ξυπνησω Και Δεν Θα Εισαι Πουθενα. Οταν Θα Ξυπνησω Κι Εσυ Θα Παραμενεις Ονειρο!
Καληνυχτα Ονειρο Μου. Εχουμε Ραντεβου Αποψε.
Ονειρου Και Μοναξιας Γωνια...

Δεν υπάρχουν σχόλια: