Ονειρο

Η Νύχτα άπλωσε τα πέπλα της στον μικρό κήπο, άνεμος δεν φυσάει και ο ουρανός βαμμένος από τα κόκκινα καυτά δάκρυα αίματος του φεγγαριού που πέφτοντας στην γη σχηματίζουν μια μικρή κόκκινη λιμνούλα στο χώμα! Στον μικρό κηπάκο μια όμορφη ζωηρή νεαρή τριανταφυλλιά γεμάτη μπουμπουκάκια που περιμένει πως και πως ποτέ θα ανοίξουν να ομορφύνουν το μέρος και να τα καμαρώσει. Κι εκείνα ήδη έχουν αρχίσει να ξεπροβάλουν δειλά-δειλά και να κοιτάν τη κατάματα την φύση. Και μέχρι τα μισά της νύχτας έχουν σχεδόν ανοίξει όλα άσπρα μικρά τριανταφυλλακια που ανοίγουν ντροπαλά.

Σχεδόν όλα.

Ένα μόνο μπουμπουκάκι, πιο ψηλό από τα άλλα, περιτριγυρισμένο από τα αδερφάκια του ακόμα δεν τολμάει να ανοίξει. Φοβάται την μοίρα που το περιμένει σε κάποιο άψυχο βάζο με μπαγιάτικο νερό? Φοβάται τον θάνατο που μοιραία θα έρθει όταν μαραθεί? Φοβάται την στιγμή που θα αντικρύσει τα άσπρα πέταλά του να αποκτουν το θλιβερο χρώμα του θανατου, το χρώμα του σαπισματος? Όλα τα φυτά και τα δέντρα από μακριά που φτάνει μέχρι εκεί το βλέμμα τους περιμένουν κρατώντας ακόμα και την αναπνοή τους. Η λευκή τριανταφυλλιά η μόνη που έχει το θάρρος να θροΐζει ελαφρά. Προσπαθεί να μην το τρομάξει παραπάνω, και θέλει απαλά και γλυκά να το πείσει, να το ενθαρρύνει να ανθίσει.

Ξαφνικά μια ριπή ανέμου απρόσμενη μέσα στην απόλυτη ακινησία παρασέρνει μερικά κόκκινα δάκρυα, από το φεγγάρι που ακόμα θρηνεί ασταμάτητα, τα οποία πέφτουν πάνω στο κλειστό λουλουδάκι. Και εκείνο λες και τρόμαξε από την απρόσμενη επαφή ανοίγει με μια απότομη κίνηση. Ο άνεμος σταματά, το φεγγάρι σταματάει κι εκείνο το κλαμα του και κοιτάζει απορημένο το τελευταίο λουλουδάκι της λευκής τριανταφυλλιάς που άνοιξε μόλις τα δάκρυα του, άφησαν πάνω του κόκκινα φιλιά!

Ένας ψίθυρος απλώνεται σαν νερό που κυλαει από δέντρο σε δέντρο και από λουλούδι σε λουλούδι. Η τριανταφυλλιά και τα άσπρα παιδάκια της κοιτάζουν κι εκείνα με έκπληξη το τριανταφυλλάκι που γεννήθηκε κόκκινο βαμμένο από τα δάκρυα!

Και το θέαμα μαγευτικό! Άσπρα τριαντάφυλλα που πλαισιώνουν ένα κόκκινο. θέαμα μόνο για μια νύχτα. Αύριο θα καταλήξουν σε κάποιο βάζο.

Εκτός κι αν…